تأثیر سرمادهی مفصل زانو بعد از خستگی موضعی بر حس عمقی زنان جوان تمرین کرده

مقدمه و اهداف حس عمقی در رفلکس عضلانی، ثبات دینامیک مفصل و برنامه­ریزی حرکت برای کنترل عصبی-عضلانی نقش دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر سرمادهی مفصل زانو بعد از خستگی موضعی بر حس عمقی زنان جوان تمرین­کرده بود. مواد و روش‌ها مطالعه حاضر به روش نیمه­تجربی و طرح پیش­آزمون-پس­آزمون انجام شده است. 40 آزمودنی زن تمرین­کرده سالم (میانگین سن 05/1±06/22 سال، قد 96/6±22/165 سانتی­متر، و وزن 41/9±72/55 کیلوگرم) در چهار گروه (کنترل، سرمادهی، خستگی و سرمادهی بعد از خستگی) شرکت داشتند. اعمال سرما با استفاده از کیسه یخ بر روی مفصل زانو، برای هر دو گروه سرمادهی و سرمادهی بعد از خستگی انجام گرفت و گروه خستگی و سرمادهی بعد از خستگی، پروتکل خستگی عصبی-عضلانی موضعی شامل انواع حرکات پلایومتریک، را اجرا کردند. حس عمقی مفصل زانو، قبل و بلافاصله بعد از سرمادهی (بلافاصله بعد از خستگی در گروه خستگی) و 20 دقیقه بعد از سرمادهی، از طریق اندازه­گیری خطای بازسازی زوایای 30، 45 و 60 درجه مفصل زانو با استفاده از دینامومتر ایزوکنتیک ارزیابی شد. اطلاعات به دست آمده در نرم­افزار SPSS  و با استفاده از روش تحلیل واریانس با داده­های تکراری و آزمون t مستقل، در سطح معناداری 05/0≥α و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شد. یافته‌ها یافته­های تحقیق حاضر نشان داد با وجود کاهش معنادار دمای پوست، بعد از سرمادهی، حس عمقی مفصل زانو در هیچ یک از گروه­ها در زمان­های مختلف، تفاوت معناداری نداشت و بین گروه­ها نیز تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه‌ گیری به نظر می­رسد که پروتکل سرمادهی مورد استفاده در پژوهش، تنها بر گیرنده­های پوستی تأثیر­گذار بوده و بر دوک­های عضلانی و گیرنده­های مفصلی که نقش اصلی را در حس وضعیت مفصل دارند، تأثیرگذار نبوده است؛ بنابراین می­توان نتیجه گرفت این روش سرمادهی حتی در حالت خستگی، خطری برای ورزشکاران جهت ادامه فعالیت ندارد.